2010 - 2014

2014

15 medailles voor Ko Jika

uitslagen:

techniek 5-9 jaar: 1ste plaats Haeke Sakura

techniek 10-13 jaar: 1ste plaats Van Heugten Siep

techniek 14-17 jaar: 1ste plaats Faelens Casper

techniek 18+ 3de plaats Clauwaert Lies

Shiai – t.e.m. 13j 3de plaats Gallant Eva

shiai 14-17 jaar 1ste plaats Carlier Emile

2de plaats Windels Mei-Lan

3de plaats Van Hoorebeke Lander

3de plaats De Zommers Lotte

shiai 18+ 1ste plaats Van Daele Robyn

3de plaats Radvilavicius Marius

FS Akopian Taron

Shiai dames 18 + 1ste plaats Lins Peireira Lidia

2de plaats Cabral Lopes Patricia

shiai team 1ste plaats KO JIKA

SUPER!! Onze eerste 7e dan in de club!

Proficiat Chieko! Heel Ko Jika is trots op jou!! 🙂

2011

Ko Jika Lentetoernooi

Op 14 mei vond het 19° Jongeren Lentetoernooi plaats. Het werd opnieuw een sportief gebeuren met deelnemers uit verschillende Europese landen.

Belgisch Kampioenschap

Ko Jika team (Buysse Rachel, D’hont Peter, Haeke Wesley, van Dort Geert, Yano Chieko) voor de 3° opeenvolgende keer Belgisch Dan Kampioen.

Xavier Roubedou bronzen medaille junioren.

Isha Van Alsenoy bronzen medaille dames.

Christophe Peeters doet kendo

Wesley Haeke verwelkomt Christophe Peeters, nu nog in kostuum.

Als eregast mag de schepen plaats nemen bij de lesgevers.

In meditatie

Christophe Peeters, schepen van Sport, traint mee met Ko jika

Eind november nodigde Ko jika de schepen van Sport, Christophe Peeters, uit voor een bezoek aan een training. De schepen ging hier graag op in. Door zijn drukke agenda werd een eerste datum uitgesteld. Maar op 25 maart was het zo ver. De schepen was zelfs bereid om mee te trainen om zo op een actieve manier kennis te maken met kendo.

Wesley geeft de schepen een spoed-cursus initiatie kendo.








De schepen mag al gauw met de andere kendoka’s meetrainen.

Met een tenugi en men is zijn uitrusting compleet.

Als toemaatje volgt er een shiai tussen Christophe Peeters en Chieko. De schepen laat zich niet kennen. Hij valt zonder aarzelen aan en verdedigt zich verbeten. Hij wordt terecht aangemoedigd door de andere kendoka’s.

Tijdens het slotceremonie krijgt de schepen verdienstelijk applaus voor zijn sportiviteit en zijn interesse in Ko Jika. Adriàn, Emile en Mei-Lan mogen namens de club een cadeautje afgeven: een tas met logo van Ko Jika, een club tenugi en een bokken.

Om de schepen te laten kennis maken met de verschillende wedstrijdaspecten, volgt een demonstratie ‘techniek’ tussen Sander en Marie en ‘shiai’ tussen Peter en Geert. Dirk, Isha en Chieko zijn shinpan van dienst.

Tot slot volgt er een groepsfoto met de schepen.

Het bezoek van de schepen krijgt hopelijk ook nog een mooi vervolg. Wanneer Marie-France de schepen wijst op de erbarmelijke toestand van de vloer van de zaal, is zijn antwoord resoluut: ‘Dit kan niet. ‘ Hij belooft over enkele maanden de vloer te laten vervangen.

Geert in Japan

Geert in Japan (kangeiko)

Ik had het in mijn vorige post al vermeld, de kangeiko was in aantocht. 1 week alle dagen om 5 uur s’morgens training in de koudste periode van het jaar. Voordien had ik al vele verhalen gehoord over de kangeiko en meestal klonken die niet echt prettig.

Wij werden gevraagd om samen met de eerste jaars een half uurtje vroeger te komen naar de training om een beetje op te warmen en de hogere jaren te begroeten, dus dit wil zeggen dat we alle dagen om half 5 in de dojo waren en al angstig konden praten over de training die we vandaag moeten slikken. Dit was vooral de eerste dag natuurlijk.

De de training begon stipt om 5 uur, eerst deden we een half uurtje kirikaeshi wat normaal gezien geen probleem is, daarna begon het zware gedeelte de kakari keiko. De kangeiko is de laatste week voor de 4e jaars en tijdens de kakari keiko waren zij alle dagen motodachi. Aangezien het hun laatste keer was waren de 4e jaars een pak gemener dan normaal, ze krijgen je tot je limiet of je het zelf wilt of niet en gaan op elk moment proberen om je op de grond te duwen, dat plus het feit dat de dojo enorm glad word tijdens de winterperiode maakte het heel moeilijk om staande te blijven.

Bovenste is of je kwam trainen of niet, onderste is aantal keer neervallen of speciale omstandigheden

Zoals je kan zien op de kaart die wij gemaakt hebben heb ik het toch maar bij 1 keer neervallen gehouden, al was die wel enorm spectaculair heb ik van horen zeggen. Na de kakari keiko deden we nog een uurtje ji geiko wat erg vlot ging na de kakari keiko en dan eindigden we met 1 kirikaeshi.

Ik moet toegeven dat ik in het algemeen de kangeiko erger had verwacht de eerste dag was enorm zwaar wat te wijten was aan de winterpauze die we gehad hadden maar de dagen daarna ging het beter, je moet diep gaan en er was alle dagen wel een moment dat ik lichtjes in mijn hoofd werd maar als je je adem controleert geraak je daar wel over. Toch was ik tevreden als de kangeiko voorbij was en een beetje trots dat ik het toch alle dagen heb kunnen doorzien.

Nu resten er mij nog maar enkele weken in Japan, de trainingen op de universiteit zijn bijna voorbij, dus we zullen alweer onze eigen trainingen moeten organiseren en bevriende senseis bellen om te vragen of we samen kunnen kunnen trainen, ik ben zeker dat ik nog voldoende trainingen zal hebben maar aangezien de klassen voorbij zijn lijkt het jaar voor mij nu een beetje voorbij. Ik zie er zeker en vast naar uit om terug thuis te komen en iedereen terug te zien. Tot in maart!

Geert in Japan (zomer en herfst)

Nu is het echt al een hele tijd geleden dus ik heb maar besloten om in plaats van weken seizoenen te gebruiken. Eerst en vooral de zomer. De start van de zomer was erg zwaar voor mij vooral de ochtendtrainingen waren erg warm, dit betekende dus meer afzien en meer in en rond stinkende kendogis te lopen. Maar eenmaal ik de hitte gewoon werd begon ik het aangenamer te vinden, je moet alvast niet lang werken om jezelf op te warmen en dat is zeker en vast een plus als je in een langer rij staat aan te schuiven.

Eind augustus begon onze zomervakantie, dit wil zeggen dat we 3 weken geen kendo zouden hebben, een welverdiende kendo-vakantie zou je denken maar daar hebben wij toch niet aan meegedaan. Onder de internationale studenten gingen we met een aantal dagelijks op ons eigen trainen in de kendojo om alvast maar geacclimatiseerd te geraken voor de komende zomerstage. Om daar nog een schepje bovenop te doen gingen we dan ook trainen om 2 uur s’middags op het warmste punt van de dag. Daar heb ik toch alvast 1 van mijn zwaarste trainingen in Japan meegemaakt.

Ook rond die periode Zijn Chieko, Wesley, Stefan en Sakura naar Japan gekomen natuurlijk gingen wij elkaar proberen te ontmoeten, dus pakte ik mijn rugzak en ging ik naar Tokyo om te overnachten in een “comfortabel” capsulehotel. De dag nadien zou ik iedereen ontmoeten in Meiji University (dit is de universiteit waar Hirakawa-sensei ook les geeft). Het was erg leuk om iedereen nog eens terug te zien en ik heb ook genoten van nog eens in het nederlands te kunnen praten. De training in Meiji was erg aangenaam, ook het feit dat er airco in de dojo was was een aangename verrasing, de dag nadien zijn we naar een kleinere dojo gegaan in de buurt van Hirakawa-sensei zijn huis. Toen hebben we een van de 4e jaars uit Meiji universiteit ontmoet, even laten weten dat deze 4e jaars enkele weken later kapitein was van de Meiji ploeg op het Kantou Ploegen tornooi die daar een 2e plaats behaald heeft door te winnen van Tokai in de halve finales en nipt te verliezen van Kokushikan in de finale, en Amano-sensei, zeker iemand die misschien later nog een belangrijke rol kan spelen in het Belgische kendo.


Na de training ging ik naar Tokai Universiteit om daar te overnachten, aangezien ik een viertal jaar geleden al eens in Tokai Universiteit geweest was voelde ik mij direct thuis. De dag nadien hadden we alweer training met Hirakawa-sensei en Amano-sensei. Die dag en de dag erna hadden we ook de kans om shiai te doen tegen enkele van de Japanse studenten, ik heb er ook eentje met Wesley kunnen doen wat natuurlijk erg leuk was. Na de 2e dag in Tokai moesten Wesley, Chieko en Sakura nog andere plaatsen bezoeken dus hebben we toen maar afscheid genomen. Stefan en ik bleven nog enkele dagen in Tokai waar we dan nog een training konden meepikken met Amano-sensei en nog even konden sightseeing. Op het einde van de week keerde ik terug naar Katsuura, ik was toch blij dat ik terug was de kaikan begint echt als thuis aan te voelen en de groep Bekkasei groeit ook steeds dichter bij elkaar.

Dan kwam de zomerstage, daarvan had ik al een paar verhalen gehoord en ik was toch een beetje bang dat ik de stage misschien niet volledig ging kunnen meedoen. De eerste 2 weken gingen verbazend vlot, de trainingen die we in de zomer hadden gedaan bleken geholpen te hebben want vele van ons bleken fitter dan de Japanse studenten in het begin. De 3e en laatste week was toch iets zwaarder, Daar nam Ijima-sensei enkele trainingen over en ofwel waren die veel zwaarder of was het de opgebouwde vermoeidheid maar velen begonnen af te haken. De laatste training van de stage voelde toch alvast als de zwaarste aan, en dat was niet alleen voor de buitenlanders zo, 2 Japanse studenten zijn die dag ingestort en geraakten niet meer recht, na de training waren we allemaal opgelucht dat de stage eindelijk voorbij was maar tevreden dat we het doorstaan hadden.

Ongeveer een maand later ben ik met de enkele van de andere Bekkasei naar Obirin University geweest waar we warm werden ontvangen door Ito-sensei en Shiroyama-sensei, ik moets ook zeker en vast de groetjes doen aan Chieko vanwege Mori-sensei bij deze, dit zijn allemaal sensei die regelmatig af komen naar Brussel voor de winterstage, velen bleken mij te herkennen maar ik moet spijtig genoeg toe geven dat ik niet alle namen kon herinneren. Die zaterdag avond zijn we dan ook nog gaan drinken en eten met de Sensei wat zeer plezant was. Een erg geslaagd weekend.

De weken nadien begonnen de gewone trainingen terug dit tot het All Kantou Team Tornooi, zoals ik al zijn heeft Meiji en Tokai daar erg goed op gedaan waar ik erg blij mee was, maar Budai verloor al in de 2e ronde (tegen de uiteindelijke 3e) dit wil zeggen dat zij niet naar de All Japan mogen en dat is toch een grote teleurstelling voor zowel de studenten als de heren-coach Marubashi-sensei. De week daarop volgende het All Kantou Women Team Tornooi waar de dames toch de eer redden van de school en een 3e plaats pakten. Dit verbeterde echter de trainingen niet (of misschien wel…), aangezien Marubashi-sensei erg teleurgesteld was begon hij de trainingen zwaarder te maken, de kakari-keiko op het einde van de training was niet iets om naar uit te kijken en voor de dames was het waarschijnlijk nog erger, zij trainden in een andere dojo met Iwakiri-sensei en werden ongetwijfeld elke dag tot hun limiet gepushed, jammergenoeg hebben de dames teleurgesteld op de All Japan en verloren zij in de eerste ronde wat voor Iwakiri-sensei een signaal was dat ook de ochtend-trainingen zwaarder mogen worden =).

Dan komen we tot nu waar de ochtendtrainingen nog altijd zwaar zijn en waarschijnlijk de clubtrainingen volgende week weer zwaarder worden aangezien het vandaag tornooi was, het volgende belangrijke dat er aankomt is de Winterstage, dit is slechts een week, maar elke morgen om 5 uur met de ramen van de dojo open en in putje winter met een intensiteit van training die we blijkbaar nog niet hebben meegemaakt, ik zal zeker nog iets laten weten hoe dat verlopen is.

Even nog laten weten voor de mensen die misschien al geruchten hebben horen rond gaan, er is even sprake geweest dat ik hier nog een jaar langer zou blijven en nog wat meer kendo zou kunnen doen, ik maakte kans op een mooie beurs die de universiteit voorstelde, maar dit is uiteindelijk niet doorgegaan dus ik zal zoals gepland midden maart terug naar België komen.

Geert in Japan (week 9 - 11)

Ik heb de laatste weken geen posts kunnen schrijven meestal uit gebrek aan inhoud, de weken beginnen meer en meer in elkaar te lopen.

Update van de trainingen, het blijft moeilijk om alle dagen asa geiko te doen maar de Japanse studenten beginnen gewoon te geraken aan de enkele Bekkasei die dagelijks komen trainen, meer nog een van ons was ziek deze week en moest daardoor zijn trainingen staken en dat werd zeker en vast opgemerkt door de eerste jaars. Tijdens Bukatsu begin ik nu een duidelijk verschil te voelen in ji geiko, ik begin voor de spanning van de studenten meer gewoon te worden en zelf ook meer druk te zetten, wat tot nu toe meestal resulteerd in serieuzer genomen te worden door de studenten maar af en toe ook voor een ippon zorgt tijdens ipponshobu.

Enkele weken geleden heb ik een nieuwe doo gekocht (zie foto) een hele uitdaging voor mij om deze te dragen tijdens de training, die dag kreeg ik bijzonder veel blikken in mijn richting, Ijima-sensei is er alvast zeer blij mee, nu heeft hij geen moeilijkheden meer om mij te vinden tijdens de training, de laatste tijd moet ik wel wat meer nieuw materiaal kopen voor kendo, ik heb vooral nood aan een vers paar Kote en zomer-kendogi om het huidige regenseizoen (1 maand met afwisselend regen en hitte) en de komende zomer te weerstaan. Het duurt nu bijvoorbeeld 2 dagen vooraleer mijn kendogi deftig droog is en van droge kote is zelf na een verlengd weekend geen sprake meer.

Vorige week heb ik de zwaarste dag tot nu toe beleefd, dinsdag is altijd een zware dag door de vele kendo klassen maar de hitte en de Iwakiri-sensei-madness week gaf net dat ietsje meer.  In de ochtend had ik asa geiko met Iwakiri-sensei die training was deze week gewoon, daarna hadden we tijdens de 2e periode de beginners klas alweer met Iwakiri-sensei. Deze klas is niet echt super fysiek maar doordat de we daar ook bogu moeten dragen en deze plaatsvind in de kleine dojo was de hitte iets te veel voor mij. Dan de 4e periode hadden we alweer de basis-klas met Iwakiri-sensei, voor mij alvast de beste klas van de week Iwakiri-sensei komt schrikwekkend over maar als je hem leert kennen is het een geweldige sensei, de klas van deze week bestond enkel uit kirikaeshi en men-uchi, zelf bij deze 2 basis oefeningen valt nog zoveel te leren. Na die training hebben we 20 minuutjes pauze vooraleer de Bukatsu begint, toen we nietsvermoedend de opwarming aan het doen waren kwam ineens Iwakiri-sensei in een slechte bui binnen, tijden shohaku-suburi hadden we net de gebruikelijke 30 voor de training gedaan, toen hoorden we Iwakiri-sensei’s stem “Te zwak, doe het opnieuw”, sempai laat ons alweer 30 shohaku-suburi doen, als die zijn verlopen horen we alweer zijn stem “Waarom doen jullie er 30? Doe er 50!” dus werd opnieuw het commando gegeven om 50 shohaku suburi te doen, daarna onmiddelijk men aan en beginnen met men-kirikaeshi, Normaal is dit 5 minuutjes kirikaeshi en moet je aanschuiven bij motodachi maar nu werkten we in groepen van 3 en duurde de kirikaeshi wel 30 minuten, na de ji-keiko doen we normaal kakari-keiko voor ongeveer 8 tot 10 keer, maar ook daarvoor werd iets anders voor gevonden ‘Renzoku kakari keiko’ je hebt 2 lijnen van motodachi en begint bij de eerste motodachi direct gevolgd door de 2e motodachi dit voor een 20 minuten. Daarna werd ons de gebruikelijke ojekomi men en de kirikaeshi over de lengte van de zaal niet gespaart en afgesloten met de gebruikelijke 100 shohaku suburi op het einde van de training. Deze trainingen bleven zo doorgaan voor de hele week, mijn lichaam was dan ook erg blij met zijn verdiende zondag-rust.

Als laatste wil ik toch nog even laten weten dat ik nog altijd kendo echt graag doen, neem dit weekend bijvoorbeeld, zaterdag voormiddag was onze training gedaan waarna we uitzonderlijk 2 dagen rust hadden op zondag en maandag, zondagavond heb ik maar besloten om enkele suburi te doen op mijn kamer om de goesting om kendo te doen een beetje te stillen. Morgen kan ik er alweer volledig invliegen en alles geven tijdens de trainingen :).

Geert in Japan (week 8)

Deze week is het weer voorbereiden voor een tornooi wat wil zeggen dat er weer veel shiai oefening word gedaan. Dit wil zeggen dat er nu weer minder keiko kan gedaan worden, dus asa keiko word weeral erg belangrijk en ik probeer nu ook na de gewone clubtraining met de eerste jaars nog een paar keiko mee te pikken, dit is dan weer even de harde realiteit want de eerste jaars houden zich helemaal niet in en willen vooral bewijzen dat ik nog altijd een lange weg heb af te leggen vooraleer ik op hun niveau ben.

Zaterdag op de training waren er enkele Junior High School students (d.w.z. ongeveer 15 jaar) die blijkbaar heel graag even keiko wouden doen met enkele buitenlanders. Wel eens leuk om keiko te doen met een iets lager niveau (hun niveau is nog altijd vrij hoog).

Geert in Japan (week 7)

Deze week hebben we eindelijk onze zekken gekregen, vroeger waren de bekkasei zekken oranje maar nu zijn ze gewoon wit. De gekleurde zekken worden gebruikt om de verschillende jaren te onderscheiden. 1e jaars zijn geel, 2e jaars rood, 3e jaars groen en 4e jaars wit. Het enigste verschil tussen de zekken van de 4e jaars en de onze is dat bij ons ons land ook vermeld word.

Tegenwoordig gaan we vrijdag na de avondtraining die om 6:30 stopt ook nog naar de training in de lokale club, dat wil zeggen dat we direct moeten vertrekken na de training om om 7 uur in de Kenshu Center te zijn om dan nog een uurtje ji keiko te doen met allemaal hoge graden. Hoelang we die gewoonte gaan volhouden weet ik niet maar het is alvast een goede leerschool voor het moment.

Zaterdag was een minder leuke dag, de training begon uitzonderlijk om 10 uur, dit wil zeggen dat ik om 9 uur ga om de asa keiko mee te doen, die duurde maar een half uur, daarna stonden we gewoon te praten in de dojo tot 10 wanneer shiai oefening begon tussen de eerste jaars en studenten uit een middelbare school. In het begin was dit zeer intressant maar 2 uur later begonden we toch een beetje beu te worden van in kleermakerszit te zitten en de hele tijd te moeten kijken naar shiai zonder zelf iets te doen. Net toen we dachten dat we verlost waren van dit kwamen de mensen van Chiba Bank om shiai oefening te doen met de senshu (geselecteerden voor het kantou tornooi) dit wilde zeggen dat we alweer 90 minuten moesten kijken naar shiai, toen dat voorbij was (1u30) mochten we eindelijk onze men aandoen om 1 ji keiko te doen en 1 kirikaeshi. Dus die dag hadden we 5 uren kendo waarvan we maar 45 minuten eigenlijk iets gedaan hadden, toch voelde mijn lichaam de dag erna veel pijn vanwege de uren die we in kleermakerzit hadden gezeten.

Vandaag voor de training kwamen opeens 2 nieuwe personen in de kaikan (het gebouw waar de internationale studenten verblijven)  toen ik hen hoorde spreken was ik blij verrast dat ze nederlands spraken, toen ik hallo kwam zeggen bleek dat het Gella Vandecaveye was  die even oude herinneringen kwam ophalen. Leuk om even nederlands te spreken en Gella Vandecaveye te ontmoeten.

Geert in Japan (week 6)

Deze week begon de vermoeidheid door te wegen, de trainingen waren ok maar het opstaan was ongelooflijk moeilijk aangezien ik geen rustdag had vanwege het tornooi op zondag, we moesten opstaan om 5 uur, daardoor heb ik maar besloten om zaterdag niet naar het damestornooi te gaan kijken en te genieten van 2 dagen rust (normaal hebben we maar 1 dag maar omdat het tornooi op zaterdag was werd de training afgelast), de resultaten van de dames waren beter dan de heren, de dames waren met ongeveer 8 van Budai op ongeveer 450 deelnemers, een daarvan is in de top 8 geraakt en mag dus naar All Japan Student Championship, trouwens even een update op mijn post van vorige week, 1 persoon van de heren is wel geselecteerd voor All Japan hij geraakte in de top 16 en moest daarna nog een extra shiai doen met de andere verliezers uit de top 16 die heeft hij gewonnen en mag dus door naar All Japan.

Net toen ik dacht dat ik de trainingen gewoon begon te worden was er vandaag, een warme dag en een harde training ik kijk al uit naar de zomer :).

Geert in Japan (week 5)

Deze week was het einde van de Golden Week, dus de asa keiko konden terug beginnen. De avondtrainingen verlopen nog altijd op hetzelfde tempo maar daar zal nu verandering in komen omdat het tornooi voorbij is.

Zaterdag hadden we de kans om samen met Michael Komoto en de Russische groep een training te volgen met Yoshiyama-sensei (Kyoshi Nana-dan), erg leuk om eens te trainen met mensen van mijn niveau om te zien of mijn kendo al wat verbeterd is, er is nog veel plaats voor verbetering maar het voelt alsof ik toch iets sneller ben geworden.Zondag was er dan eindelijk het tornooi, Kantou Student Championship, er waren ongeveer 490 deelnemers waarvan 20 van Budai waren. Van onze 20 deelnemers zijn er 3 in de top 16 geraakt, om deel te nemen aan All Japan Student Championship moesten ze in de top 8 eindigen. Een van de deelnemers was een kendoka met een arm (ik raad deze video aan hier word meer over hem verteld Deel 1, deel2 en deel3). Er deden maar 20 kendoka van onze school mee maar we waren waarschijnlijk in totaal met een 120 supporters, voor de supporters word het sempai kouhai systeem erg streng toegepast. Alle supporters moesten in kostuum zijn, de eerste jaars moesten kostuumschoenen aanhebben, 2e jaars mochten iets comfortabelere schoenen aandoen, 3e jaars mochten hun kostuumsvest uitdoen. Daarbij moesten de 1e en 2e jaars de deelnemers bijstaan met hun drank en voedsel te brengen, waarschijnlijk het ergste was dat 1e en 2e jaars niet toegelaten waren om iets te eten of drinken voor de hele tijd in de Nippon Budokan, enkel op de bus. Wij zijn Bekkasei dus deze regels gelden gelukkig niet voor ons.


Volgende week zijn de dames aan de beurt, de verwachtingen zijn veel hoger voor de meisjes aangezien de trainingen ook veel zwaarder zijn. Duimen dat zij het beter doen dan de heren.

Geert in Japan (week 4)

Deze week hadden we vakantie dit wil zeggen dat er vanaf donderdag tot woensdag geen asa geiko is en enkel clubtraining van 9 tot 11 in de ochtend. Aangezeien er een tornooi in aankomst is word er nu elke dag shiai gedaan (enkel de beste japanse studenten dus wij moeten elke dag 45 minuten shiai kijken) daarna word een uurtje ji keiko gedaan en dan moeten we nog 10 minuten kijken naar de senshu (degene die deel zullen nemen aan het tornooi) die kihon doen. Daarna eindigen we nog met een kirikaeshi.

Aangezien er zo weining trainingen waren hebben zijn we dus ook eens naar de lokale kendo-club gegaan, allemaal oude kendokas die het fantastisch vonden om enkele gaijins een pak slaag te geven, serieus dit was een van de beste trainingen die ik tot nu toe gedaan heb iedereen heeft veel geleerd die dag dus we besloten om de dag erna terug te gaan. Normaal zijn deze trainingen enkel op vrijdag maar deze week was een uitzondering, of dit een wekelijkse training zal worden valt nogaf te wachten aangezien we direct na de clubtraining zouden moeten vertrekken.

Zondag zijn we dan naar Chiba gegaan om samen met Michael Komoto en een groep russische met nog een grotere groep Japanse sensei te oefenen, hier zijn maar een paar bekkasei naar toe gegaan en deze training was erg zwaar voor mij, waarschijnlijk door het feestje dat we hadden met enkele van de Koreanen de avond ervoor, de senseis bleven mij maar van de ene kant naar de andere kant van de dojo duwen. Ik zal die dag onbewust wel iets bijgeleerd hebben 🙂

Deze week zullen we nog enkele trainingen hebben met de Russen en dan zondag het tornooi, daarna kunnen we eindelijk weer normaal beginnen trainen, ook vanaf donderdag zullen de asa geiko terug beginnen dus we kunnen weer hard beginnen trainen.

Geert in Japan (week 3)

Deze week was een redelijk goede week, de pijn in mijn voeten begint te minderen, d.w.z. dat ik niet de hele dag loop te manken. Op de training zelf beginnen sommige van de 4e jaars mij te kennen, deze week zijn ze me beginnen tegen de muren duwen of op de grond proberen duwen of me extra lange kakari keiko laten doen, ik geloof graag dat dit is omdat ze me graag hebben :).

Asa geiko begint ook veel makkelijker te worden, de knop omdraaien om op te staan is nog altijd moeilijk maar de training zelf begint beter mee te vallen, ik kan mijn armen nu volledig omhoog krijgen na de men-kirikaeshis.

Deze week nog tot donderdag les en dan begint de golden week, een weekje vakantie (niet van de trainingen) zal leuk zijn want de niet-kendo lessen kunnen nogal saai worden, vooral de japanse geschiedenis en cultuur is verschrikkelijk. Daar moeten we elk om beurt voorlezen uit een boek die gemaakt is voor japanse studenten (dus veel kanjis).

Geert in Japan (week 2)

Deze week  was de eerste week waar ik van maandag tot zaterdag asa geiko en avondtraining heb gedaan , asa geiko is echt veel zwaarder dan de avondtraining en als Iwakirisensei aanwezig is word het meestal nog extra zwaar, de training verloopt altijd op dezelfde manier: 15-20 minuten voetverplaatsing, suburi, kirikaeshi, aye kirikaechi (hier word het meestal zwaar om mijn armen nog omhoog te krijgen) gevolgd door grote men, kote, debana men, kakari keiko en aye kakari keiko dan om de training af te sluiten oykomi men, en dit allemaal in 1 uur gepropt.

Mijn voeten kunnen voor het moment al die trainingen niet aan, ik constant te manken maar tijden kendo training voel je dit minder. Belangrijkste is dat ik mij nog altijd amuseer op de trainingen, het is zwaar om mezelf altijd zo ver te krijgen om op te staan om een uurtje af te zien maar ik hoop dat dit na een tijdje een automatisme word.

In het weekend gebeurt er meestal niet veel, na de ochtendtraining (asa geiko van 8 tot 9 voor de liefhebbers + gewone clubtraining van 9 tot 11) word hier meestal gewoon gerust of gegeten.

Volgende week zal de eerste volledige week les zijn, d.w.z. nog meer trainingen, op dinsdag bv. zullen we 4 trainingen hebben valt af te wachten hoe dit verloopt.

Geert in Japan (week 1)

Hallo, met al die updates uit hongarije dacht ik eraan om er ook eentje te doen uit Japan.

Op 1 april ben ik toegekomen in Japan rond 10 uur, toen moets ik nog wachten tot 5 uur tot de bus zou vertrekken naar Katsuura voor een rit van 2 uur. Ik was dus erg moe van de reis. Toen we toekwamen in IBU werden we direct naar onze kamer begeleid, ik zit samen in een kamer met een Brazilaanse kendoka, Joan Paulo.

De volgende dag ontmoete ik dan de rest van de kendokas, er is 1 brazilaan, 2 mexicanen, 3 chilenen en 4 koreanen. Ik ben de enigste europeaan van de bekkasei dit jaar,  als je de judokas erbij neemt ben ik zelf de enigste persoon die alleen is uit zijn land. Later op de lunch met de sensei zou ik daar de gevolgen van dragen. Elke nationaliteit moest een lied zingen uit zijn land. Ik moest dus alleen zingen en ben maar voor het belgisch volkslied gegaan.

Mijn trainingschema is vrij zwaar, zo hebben we elke morgen (ma-za) asa geiko van 7 tot 8 (zaterdag van 8 tot 9), dit is niet verplicht en er zijn dan ook maar 3 bekkasei die deelnemen aan deze trainingen.  Dan hebben we nog avondtraining ook van 4u30 tot 6u30 en op zaterdag van 9 tot 11. Dan hebben we nog enkele kendoklassen in ons weekschema.  Dinsdag moeten we introductie tot kendo volgen (hier gaan enorm veel suburis gedaan worden). Later die dag hebben we ook nog Kendo 1 waar we katas moeten doen. Op donderdag hebben we dan nog een gewone kendoklas en op vrijdag Kihon kendo Kata oefenen en ook nog theorie kendo.

Vorige zaterdag hadden we al ons eerste incident, er waren maar 5 bekkasei naar de training gekomen en Ijima-sensei riep ons naar voor om ons voor te stellen. Hij was niet bepaald tevreden dat de andere bekkasei zo vroeg in het jaar al trainingen missen en is ze dan ook persoonlijk gaan halen. Van wat ik gehoord heb was dit geen schoon zicht. Volgende week zullen de andere bekkasei waarschijnlijk niet meer proberen om een training te skipen.

Dit is ongeveer alles in grote lijnen tot nu toe mijn volgende post zal hopelijk iet gedetailleerder zijn dan deze maar de voorbije dagen is er zoveel gebeurd dat het onmogelijk is om dit allemaal samen te vatten.


Groeten, Geert

2010

EKC, Debrecen (Hongarije)

Hallo iedereen,

Zoals jullie misschien al wel zullen weten was er dit weekend het Europees Kampioenschap Kendo in Debrecen. Enkele leden van onze club hebben hieraan deelgenomen.

Met trots mogen we dan ook meedelen dat twee van onze leden in de prijzen gevallen zijn. Namelijk Rachel Buysse en Peter D’hont. Zij hebben beide de fighting spirit gekregen.

Een dikke proficiat vanwege het bestuur en de trainers!

Sushi

Hierbij willen we iedereen bedanken voor  alweer een geslaagde sushi-spaghetti avond.

Hopelijk kunnen we dit volgend jaar weer doen en kunnen we terug rekenen op jullie steun.

Bedankt!

Belgisch Dan-kampioenschap

Beste sportvrienden,

Nadat we jullie met trots de uitslagen meedeelden van onze junioren die onze club vertegenwoordigden op de Furuya cup in Amstelveen, willen we het niet nalaten ook de uitslagen bekend te maken van het Belgisch dan Kampioenschap.

In de categorie junioren behaalde Matthias de 3de plaats

Bij de dames gingen Chieko en Rachel respectievelijk met de 1ste en de 3de plaats aan de haal, de heren deden het voor niet minder want in de finale werd gestreden tussen Wesley en Geert.

Zij brachten samen een shiai van hoog niveau en tenslotte werd Wesley 1ste

Ook werd er per club in teamverband gestreden om de Belgische titel en zoals jullie al wisten moest onze club de titel verdedigen

en ja hoor dat deden ze met 100% inzet en ja,onze club mag zich met trots ook dit jaar weer Belgisch Kampioen noemen

dit dankzij de het team dat bestond uit Rachel, Geert, Peter, Chieko en Wesley.

Langs deze weg willen wij nogmaals al de deelnemers proficiat wensen met hun geleverde prestaties,

één voor één brachten zij met trots naar voor wat zij tijdens de trainingen hebben geleerd en dat zorgde telkens voor mooie wedstrijden.

Ook een bedankje aan deze die op de tribune zorden voor de ruggesteun, dit zowel van clubleden als van ouders;

want dit betuigt van een goede clubgeest.

Ook zij die de club vertegenwoordigden als medewerker willen wij van harte bedanken.

Om deze mooie resultaten te vieren en tevens de leden van het Nationaal team te steunen willen wij alle leden, ouders en sportvrienden uitnodigen deze woensdag na de training in de cafetaria ,iedereen kan dan gratis smullen van lekkere pannekoeken.

PS. op deze training die voor iedereen open staat (jeugd en volwassenen) zal er gelegenheid zijn om keiko te doen met de Belgische kampioenen.

Furuya  Cup

Vorige zaterdag namen onze junioren deel aan de Furuya cup te Amstelveen.

Zoals verwacht mochten we zien hoe onze minder gevorderde kendoka’s hun technische wedstrijd eervol tot een goed eind brachten,

en dit is ook te zien aan de resultaten

Proficiat !!!!!!!!

Maar dit geldt niet alleen voor de prijzenwinnaars in deze categorie , maar iedereen dus ook Emile en Lotte hebben buitengewoon mooi en goed gepresteerd.

Wij de lesgevers en de coaches zijn alvast fier op wat we gezien hebben. De toekomst van de club is alvast verzekerd.

Daarom nogmaals een dikke proficiat aan iedereen.

Tijdens de team wedstrijden hebben onze kendoka’s ook laten zien dat hun niveau niet te onderschatten is, vooral het junioren team ging er van bij het begin stevig tegenaan : Adrian, Katinka, Merel, Freija en Xavier vormden een hecht team en moesten jammer genoeg genoegen nemen met een 2de plaats. Zij verdienden meer !!!!!!!!!!

Het jongerenteam dat bestond uit Adriaan, Rowen, Matthias, Yana en Lennart begonnen wat stug en hadden iets meer tijd nodig om de echte teamspirit te vinden maar toch konden zij zich nog naar de 2de ronde wringen waar zij uiteindelijk in de kwartfinale het onderspit moesten delven. Toch heeft dit team het tornooi positief afgesloten want zij hebben op allerlei vlakken weer veel bijgeleerd.

Het is ook de scheidsrechters niet ontgaan dat onze kendoka’s nog heel wat in hun mars hebben.

Want onder de 120 deelnemers werden 11 medailles voor fighting spirit toegekend en maar liefst 3 kendoka’s van onze club mochten zo een in ontvangst nemen., met name Freija, Xavier en Katinka. Een dikke proficiat van ons allemaal.

In zijn totaal gezien was dit weer één van de geslaagde tornooien.

Verder willen wij ook nog een dankwoord richten aan de coaches die hun taak met volle overtuiging en met succes hebben uitgevoerd

aan alle chauffeurs die er voor zorgden dat onze jonge kendoka’s veilig ter plaatse en terug geraakten

en niet te vergeten aan onze supporters want ook dit is steeds een oppepper voor de kendoka op het veld.

De volgende wedstrijd voor de junioren is op 15 mei tijdens onze eigen organisatie van het 18de Internationaal Lente tornooi

Dit zal doorgaan in de sporthal “Bourgoyen” te Mariakerke

Hopelijk zijn al onze jeugdige kendoka’s dan weer van de partij om andere kendoka’s te laten zien wat ze kunnen

En verder is iedereen welkom om te helpen bij de organisatie (hiervoor zijn heel veel handen nodig)


Edo Cup

Kojika 1 (Lenard, Chieko, Wesley) behaalt de 1e plaats. Wesley krijgt de Edo do als beste kendoka van het tornooi.