Ik heb de laatste weken geen posts kunnen schrijven meestal uit gebrek aan inhoud, de weken beginnen meer en meer in elkaar te lopen.

Update van de trainingen, het blijft moeilijk om alle dagen asa geiko te doen maar de Japanse studenten beginnen gewoon te geraken aan de enkele Bekkasei die dagelijks komen trainen, meer nog een van ons was ziek deze week en moest daardoor zijn trainingen staken en dat werd zeker en vast opgemerkt door de eerste jaars. Tijdens Bukatsu begin ik nu een duidelijk verschil te voelen in ji geiko, ik begin voor de spanning van de studenten meer gewoon te worden en zelf ook meer druk te zetten, wat tot nu toe meestal resulteerd in serieuzer genomen te worden door de studenten maar af en toe ook voor een ippon zorgt tijdens ipponshobu.

Enkele weken geleden heb ik een nieuwe doo gekocht (zie foto) een hele uitdaging voor mij om deze te dragen tijdens de training, die dag kreeg ik bijzonder veel blikken in mijn richting, Ijima-sensei is er alvast zeer blij mee, nu heeft hij geen moeilijkheden meer om mij te vinden tijdens de training, de laatste tijd moet ik wel wat meer nieuw materiaal kopen voor kendo, ik heb vooral nood aan een vers paar Kote en zomer-kendogi om het huidige regenseizoen (1 maand met afwisselend regen en hitte) en de komende zomer te weerstaan. Het duurt nu bijvoorbeeld 2 dagen vooraleer mijn kendogi deftig droog is en van droge kote is zelf na een verlengd weekend geen sprake meer.

Vorige week heb ik de zwaarste dag tot nu toe beleefd, dinsdag is altijd een zware dag door de vele kendo klassen maar de hitte en de Iwakiri-sensei-madness week gaf net dat ietsje meer.  In de ochtend had ik asa geiko met Iwakiri-sensei die training was deze week gewoon, daarna hadden we tijdens de 2e periode de beginners klas alweer met Iwakiri-sensei. Deze klas is niet echt super fysiek maar doordat de we daar ook bogu moeten dragen en deze plaatsvind in de kleine dojo was de hitte iets te veel voor mij. Dan de 4e periode hadden we alweer de basis-klas met Iwakiri-sensei, voor mij alvast de beste klas van de week Iwakiri-sensei komt schrikwekkend over maar als je hem leert kennen is het een geweldige sensei, de klas van deze week bestond enkel uit kirikaeshi en men-uchi, zelf bij deze 2 basis oefeningen valt nog zoveel te leren. Na die training hebben we 20 minuutjes pauze vooraleer de Bukatsu begint, toen we nietsvermoedend de opwarming aan het doen waren kwam ineens Iwakiri-sensei in een slechte bui binnen, tijden shohaku-suburi hadden we net de gebruikelijke 30 voor de training gedaan, toen hoorden we Iwakiri-sensei’s stem “Te zwak, doe het opnieuw”, sempai laat ons alweer 30 shohaku-suburi doen, als die zijn verlopen horen we alweer zijn stem “Waarom doen jullie er 30? Doe er 50!” dus werd opnieuw het commando gegeven om 50 shohaku suburi te doen, daarna onmiddelijk men aan en beginnen met men-kirikaeshi, Normaal is dit 5 minuutjes kirikaeshi en moet je aanschuiven bij motodachi maar nu werkten we in groepen van 3 en duurde de kirikaeshi wel 30 minuten, na de ji-keiko doen we normaal kakari-keiko voor ongeveer 8 tot 10 keer, maar ook daarvoor werd iets anders voor gevonden ‘Renzoku kakari keiko’ je hebt 2 lijnen van motodachi en begint bij de eerste motodachi direct gevolgd door de 2e motodachi dit voor een 20 minuten. Daarna werd ons de gebruikelijke ojekomi men en de kirikaeshi over de lengte van de zaal niet gespaart en afgesloten met de gebruikelijke 100 shohaku suburi op het einde van de training. Deze trainingen bleven zo doorgaan voor de hele week, mijn lichaam was dan ook erg blij met zijn verdiende zondag-rust.

Als laatste wil ik toch nog even laten weten dat ik nog altijd kendo echt graag doen, neem dit weekend bijvoorbeeld, zaterdag voormiddag was onze training gedaan waarna we uitzonderlijk 2 dagen rust hadden op zondag en maandag, zondagavond heb ik maar besloten om enkele suburi te doen op mijn kamer om de goesting om kendo te doen een beetje te stillen. Morgen kan ik er alweer volledig invliegen en alles geven tijdens de trainingen :).

Deze week hebben we eindelijk onze zekken gekregen, vroeger waren de bekkasei zekken oranje maar nu zijn ze gewoon wit. De gekleurde zekken worden gebruikt om de verschillende jaren te onderscheiden. 1e jaars zijn geel, 2e jaars rood, 3e jaars groen en 4e jaars wit. Het enigste verschil tussen de zekken van de 4e jaars en de onze is dat bij ons ons land ook vermeld word.

Tegenwoordig gaan we vrijdag na de avondtraining die om 6:30 stopt ook nog naar de training in de lokale club, dat wil zeggen dat we direct moeten vertrekken na de training om om 7 uur in de Kenshu Center te zijn om dan nog een uurtje ji keiko te doen met allemaal hoge graden. Hoelang we die gewoonte gaan volhouden weet ik niet maar het is alvast een goede leerschool voor het moment.

Zaterdag was een minder leuke dag, de training begon uitzonderlijk om 10 uur, dit wil zeggen dat ik om 9 uur ga om de asa keiko mee te doen, die duurde maar een half uur, daarna stonden we gewoon te praten in de dojo tot 10 wanneer shiai oefening begon tussen de eerste jaars en studenten uit een middelbare school. In het begin was dit zeer intressant maar 2 uur later begonden we toch een beetje beu te worden van in kleermakerszit te zitten en de hele tijd te moeten kijken naar shiai zonder zelf iets te doen. Net toen we dachten dat we verlost waren van dit kwamen de mensen van Chiba Bank om shiai oefening te doen met de senshu (geselecteerden voor het kantou tornooi) dit wilde zeggen dat we alweer 90 minuten moesten kijken naar shiai, toen dat voorbij was (1u30) mochten we eindelijk onze men aandoen om 1 ji keiko te doen en 1 kirikaeshi. Dus die dag hadden we 5 uren kendo waarvan we maar 45 minuten eigenlijk iets gedaan hadden, toch voelde mijn lichaam de dag erna veel pijn vanwege de uren die we in kleermakerzit hadden gezeten.

Vandaag voor de training kwamen opeens 2 nieuwe personen in de kaikan (het gebouw waar de internationale studenten verblijven)  toen ik hen hoorde spreken was ik blij verrast dat ze nederlands spraken, toen ik hallo kwam zeggen bleek dat het Gella Vandecaveye was  die even oude herinneringen kwam ophalen. Leuk om even nederlands te spreken en Gella Vandecaveye te ontmoeten.

Deze week was het einde van de Golden Week, dus de asa keiko konden terug beginnen. De avondtrainingen verlopen nog altijd op hetzelfde tempo maar daar zal nu verandering in komen omdat het tornooi voorbij is.

Zaterdag hadden we de kans om samen met Michael Komoto en de Russische groep een training te volgen met Yoshiyama-sensei (Kyoshi Nana-dan), erg leuk om eens te trainen met mensen van mijn niveau om te zien of mijn kendo al wat verbeterd is, er is nog veel plaats voor verbetering maar het voelt alsof ik toch iets sneller ben geworden.Zondag was er dan eindelijk het tornooi, Kantou Student Championship, er waren ongeveer 490 deelnemers waarvan 20 van Budai waren. Van onze 20 deelnemers zijn er 3 in de top 16 geraakt, om deel te nemen aan All Japan Student Championship moesten ze in de top 8 eindigen. Een van de deelnemers was een kendoka met een arm (ik raad deze video aan hier word meer over hem verteld Deel 1, deel2 en deel3). Er deden maar 20 kendoka van onze school mee maar we waren waarschijnlijk in totaal met een 120 supporters, voor de supporters word het sempai kouhai systeem erg streng toegepast. Alle supporters moesten in kostuum zijn, de eerste jaars moesten kostuumschoenen aanhebben, 2e jaars mochten iets comfortabelere schoenen aandoen, 3e jaars mochten hun kostuumsvest uitdoen. Daarbij moesten de 1e en 2e jaars de deelnemers bijstaan met hun drank en voedsel te brengen, waarschijnlijk het ergste was dat 1e en 2e jaars niet toegelaten waren om iets te eten of drinken voor de hele tijd in de Nippon Budokan, enkel op de bus. Wij zijn Bekkasei dus deze regels gelden gelukkig niet voor ons.

Volgende week zijn de dames aan de beurt, de verwachtingen zijn veel hoger voor de meisjes aangezien de trainingen ook veel zwaarder zijn. Duimen dat zij het beter doen dan de heren.

Deze week was een redelijk goede week, de pijn in mijn voeten begint te minderen, d.w.z. dat ik niet de hele dag loop te manken. Op de training zelf beginnen sommige van de 4e jaars mij te kennen, deze week zijn ze me beginnen tegen de muren duwen of op de grond proberen duwen of me extra lange kakari keiko laten doen, ik geloof graag dat dit is omdat ze me graag hebben :).

Asa geiko begint ook veel makkelijker te worden, de knop omdraaien om op te staan is nog altijd moeilijk maar de training zelf begint beter mee te vallen, ik kan mijn armen nu volledig omhoog krijgen na de men-kirikaeshis.

Deze week nog tot donderdag les en dan begint de golden week, een weekje vakantie (niet van de trainingen) zal leuk zijn want de niet-kendo lessen kunnen nogal saai worden, vooral de japanse geschiedenis en cultuur is verschrikkelijk. Daar moeten we elk om beurt voorlezen uit een boek die gemaakt is voor japanse studenten (dus veel kanjis).

Deze week  was de eerste week waar ik van maandag tot zaterdag asa geiko en avondtraining heb gedaan , asa geiko is echt veel zwaarder dan de avondtraining en als Iwakirisensei aanwezig is word het meestal nog extra zwaar, de training verloopt altijd op dezelfde manier: 15-20 minuten voetverplaatsing, suburi, kirikaeshi, aye kirikaechi (hier word het meestal zwaar om mijn armen nog omhoog te krijgen) gevolgd door grote men, kote, debana men, kakari keiko en aye kakari keiko dan om de training af te sluiten oykomi men, en dit allemaal in 1 uur gepropt.

Mijn voeten kunnen voor het moment al die trainingen niet aan, ik constant te manken maar tijden kendo training voel je dit minder. Belangrijkste is dat ik mij nog altijd amuseer op de trainingen, het is zwaar om mezelf altijd zo ver te krijgen om op te staan om een uurtje af te zien maar ik hoop dat dit na een tijdje een automatisme word.

In het weekend gebeurt er meestal niet veel, na de ochtendtraining (asa geiko van 8 tot 9 voor de liefhebbers + gewone clubtraining van 9 tot 11) word hier meestal gewoon gerust of gegeten.

Volgende week zal de eerste volledige week les zijn, d.w.z. nog meer trainingen, op dinsdag bv. zullen we 4 trainingen hebben valt af te wachten hoe dit verloopt.

Furuya  Cup